به نقل از «فارس»

وقتی خزاعی از خودش برای دفاع از حجاب خرج کرد؛ بهترین پاسخ به تشکیک آقای کارگردان درباره یک قانون

تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۸۴۴۲

خبرگزاری فارس ـ گروه سینما: اختتامیه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با همه فراز و فرودهایش شب گذشته به پایان رسید. تقسیم جوایزی که منطق «سینما» حلقه مفقوده آن محسوب می‌شود بیشترین بحث و نظر را به خود اختصاص داد اما حضور محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی به همراه دو دختر خردسالش شاید مهمترین نقطه عطف مراسم بود که خوانش اشتباه در سال تحویل سینمای ایران همه دستاورد او را در واکنش به تشکیک یک کارگردان درباره حجاب به حاشیه راند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حجاب یک اصل است و برای اعتقاد به آن باید از خود شروع کرد

سرعت انتقال حاشیه معمولا با وجود شبکه‌‎های اجتماعی به دقیقه کاهش پیدا کرده است. همان شب گذشته که خزاعی با یک اشتباه لفظی دعای تحویل سال را خواند توجه همه افکار عمومی و نگاه‌ها به سمت این حاشیه معطوف شد غافل از آنکه حضور خزاعی بر روی صحنه اختتامیه فیلم فجر یک فرامتن نیز داشت که البته برخی چهره‌های ضد انقلاب در همان دقایق اولیه سعی کردند با تقلیل چنین حرکتی آنرا به یک حرکت عوامانه تقلیل دهند اما حضور رئیس سازمان سینمایی به همراه دو دختر خردسال و محجبه‌اش روی سن مرکز همایش‌های برج میلاد در برابر 2000 سینماگر و فعال سینمایی و علاقمندان این حوزه و هزاران مشتاق اخبار و رویدادهای سینمایی در صفحه تلویزیون یک پیام روشن به سینماگری داشت که اتفاقا آخرین فیلمش امپراطور جنهم را با خود او در مقام تهیه‌کننده کار کرده بود؛ حجاب یک اصل است و برای اعتقاد به آن باید از خود شروع کرد.

محمد خزاعی در شب اختتامیه با دو دختر کوچکش بر روی سن آمد و به چادرهای آنها بوسه زد. نشان روشن از اینکه او همچنان از آثاری حمایت می‌کند که نهاد « خانواده» در آن محترم شمرده شود. و البته پیام واضحی بود برای همه آنها که گفته بودند چرا او پاسخ مناسبی به صحبت های کارگردانی که در باره روسری صحبت کرده بود، نداده است.

دوران کاری محمد خزاعی و تیم مدیریتی سازمان سینمایی را باید فارغ از فضای غبارآلود و اظهارنظرهای شتاب‌زده خاص همین دوران مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. اما کاری که او شب گذشته در صحنه اختتامیه فیلم فجر انجام داد فراتر از وظایف مدیریتی او تعریف می‌شود. او برای پاسخ به پرویز شیخ طادی که با کج فهمی کراوات و روسری را مترادف هم قرار داده بود ده روز صبر کرد و با بوسه بر چادر و روسری دخترانش بهترین پاسخ را به تشکیک یک کارگردان سوپر انقلابی در موضوع حجاب داد. امری که در کشور ما یک قانون است اما عده‌ای با کج فهمی و گرفتار شدن با تب واکنش‌های مجازی آن را در سطح یک موضوع معمولی تقلیل دادند.

نام «پرویز شیخ طادی» یادآور فیلم‌های ارزشمندی مثل «روزهای زندگی» و «شکارچی شنبه» و مجموعه‌های تلویزیونی مثل «بانوی سردار» بود. اتفاقات مراسم افتتاحیه جشنواره اما این تصویر زیبا و احترام‌برانگیز او را مخدوش کرد.

شیخ‌طادی و آن حرکت به قول بعضی‌ها آوانگاردش آن روی سکه وحشتناک هرکدام از ما را نشان داد. آن هم در میزانسنی به نام مراسم افتتاحیه فیلم فجر انقلاب اسلامی، شیخ‌طادی با کراوات بر یک دست و روسری بر دست دیگر جملاتی را گفت که بیش از یکسال است از زبان کسانی می‌شنویم که بر آن می‌توان عنوان تحلیل‌های کف مجازی را گذاشت.اما آن آرمان‌هایی که باعث شد تا شیخ‌طادی به درجه تجلیل در جشنواره فجر برسد در کنایه به روسری و کراوات خلاصه میشد؟

حرکت شب گذشته خزاعی و احترامی که برای نهاد «خانواده» قایل شد، این نکته را به فیلمسازانی نظیر شیخ‌طادی یادآوری کرد که برای کدام آرمان به عنوان یک فیلمساز انقلابی و تراز در این سال‌ها تلاش کرده که ته همه آن آرمان‌ها در کنایه به برخورد با کراوات و بعد کنایه به حجاب رسیده است.

فارغ از همه آنچه از اشتباه خزاعی در خوانش دعای تحویل سال در این مدت در فضای مجازی دست به دست می‌شود، او به عنوان متولی سینمای ایران با یک حرکت نمادین و تاکید بر اصالت خانواده و حجاب بهترین پاسخ را به کسانی داد که در ده روز اخیر بر موج حرکت انتحاری شیخ طادی سوار شده بودند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: محمد خزاعی شیخ طادی فیلم فجر شب گذشته

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۸۴۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مناظره‌ای در مورد حجاب

به گزارش «تابناک»، عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: سایت «مدرسه آزاد» گفت‌وگوی به نسبت مفصلی را میان دکتر محسن برهانی و دبیر سابق «ستاد امر به معروف و نهی از منکر» انجام داده که با دیدن آن متوجه می‌شویم، چگونه سرنوشت یک جامعه و مردم به ذهنیت‌های ساده‌انگارانه گره خورده است. ذهنیت‌هایی که نه آشنایی کافی با فقه و کلام دارد و نه بهره‌ای از حقوق و جامعه‌شناسی برده است و نه حتی چارچوب عملی قابل اجرا و موثری دارد.

اینکه در پس ذهن حکومت در موضوع حجاب چه می‌گذرد، روشن نیست. حداقل برای بنده روشن نیست، چون خیلی کلی و کلان فقط به ضرورت فقهی و قانونی آن اشاره می‌شود. ولی اگر سخنان رییس ستاد مزبور را موضع رسمی تلقی کنیم در این صورت، آقای دکتر برهانی به دلیل آشنایی و تسلط بر هر دو حوزه فقه و حقوق به خوبی نشان می‌دهد که ادعاهای طرف مقابل به کلی نادرست است. ضمنا توجه کنیم که طرف مقابل رییس ستاد مهم‌ترین نهاد رسمی برای ترویج حجاب و مقابله با بی‌حجابی است، بنابراین باید قوی‌ترین فرد حکومت در توجیه و دفاع از حجاب باشد ولی تعجب از این رو بود که اصولا ایشان چگونه پذیرفته که در چنین گفت‌وگویی شرکت کند. کافی است به حدود ۳۰۰۰ نظری که فقط طی دو روز در زیر فیلم این مناظره گذاشته شده است، نگاهی بیندازند تا ببینند آن‌گونه دفاع کردن از حجاب و خدا و حکومت اسلامی دقیقا تایید تحلیل آقای برهانی است که نه تنها موجب تقویت حجاب نمی‌شود، سهل است که منجر به بدبینی بیشتر مردم از ارزش‌های اسلامی و حکومتی نیز می‌شود. در واقع باید توصیه کرد که همه دست‌اندرکاران حکومت این مناظره را ببینند. اگر واقعا کفه گفت‌وگو را به سود دبیر سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر دیدند خب این را رسما اعلام دارند تا همه متوجه شوند مبنا و منطق قانون‌نویسی و سیاستگذاری در ایران چیست و دیگر بحث را ادامه ندهند. ولی اگر معتقدند که استدلال‌های مهم‌تری برای دفاع از سیاست‌های جاری در امر حجاب دارند آنها را در گفت‌وگویی دیگر اظهار کنند.

خوبی گفت‌وگو در این است که شنونده یکسویه به قاضی نمی‌رود.  نکته بسیار مهم‌تر در ذهنیت نادرستی است که این افراد از نقش مردم در جمهوری اسلامی دارند که گفت‌وگو را بلاموضوع می‌کنند و این خطرناک است. چنین رویکردی در آغاز انقلاب مطلقا جایگاهی نداشت و اصولا هم نمی‌توانست با مفهوم انقلاب سازگاری داشته باشد. ولی چگونه شده که ۴۵ سال بعد از انقلاب عده‌ای به خود جرات می‌دهند که خود را متولی حقانیت معرفی کرده و برتر از اراده مردم تعریف کنند؟ جالب‌تر اینکه طرفداران این رویکرد حتی قادر به ارایه یک اندیشه منسجم از آنچه می‌خواهند انجام دهند، نیستند. نه درکی از تفاوت حق و تکلیف و نه تحلیلی از فلسفه حقوق و جامعه‌شناسی کیفری دارند. استدلال‌های رایج‌شان در حد روزنامه‌نگاری دیواری مدارس است. به علاوه شیوه مواجهه با مردم و اقناع آنان باید بر اساس عقلانیت و ادبیات عمومی و سخنان دقیق و مبتنی بر آمار و منطق علمی باشد. اینکه کسانی خود را دانا به دستورات خدا دانسته و از این منظر بخواهند به مردم امر و نهی کنند، جوابگوی نسل جدید نیست. این استدلال‌های درون دینی شاید برای گروه‌های حوزوی مناسب باشد. برای مقابله با بی‌حجابی همه اصول و قواعد شرعی، حقوقی، سیاسی و نیز اجرایی و انتظامی را دچار اختلال جدی می‌کنند تا این پدیده رخ ندهد در حالی که اندکی تامل نشان می‌دهد که احتمال چندانی برای تحقق این هدف، نه تنها وجود ندارد، بلکه بسیار پرهزینه خواهد بود. عجیب‌تر اینکه قرار دادن پلیس و دستگاه قضایی جلوی مردم و به میدان آوردن تمام توان حکومت برای مقابله با امری اجتماعی که ماهیت آن مجرمانه نباشد، قابل فهم و دفاع نیست و همه این نیروها را مستهلک و اتفاقا مردم و زنان را بیشتر عصبانی و منزجر می‌کند. ادامه رسیدگی به طرح حجاب با گفت‌وگوهای غیرشفاف گویای واقعیت است. چرا شورای نگهبان چنین وضعیتی را می‌پذیرد و مذاکرات با تعدادی از دست‌اندرکاران طرح درباره جزییات این قانون را شفاف نمی‌کند؟ چرا باید موضوعی را جرم‌انگاری کرد در حالی که مردم نه تنها از آن حمایت نمی‌کنند، بلکه از زنان و دخترانی که مورد هجوم واقع می‌شوند، حمایت می‌کنند؟

مردم باید از اجرای قانون توسط نیروی انتظامی یا هر نهاد دیگر استقبال کنند ولی این چه قانونی است که امام جمعه قم می‌گوید: از نیروی انتظامی و همه کسانی که زخم زبان‌ها را به جان خریدند، تشکر می‌کنیم یا فرمانده انتظامی بگوید: «هیچ اراده‌ای، تهمتی، افترایی، هیچ سرزنشی و شماتتی ما را از این راه پر فیضی که حضرت حق در برابرمان قرار داده به عقب نخواهد راند.» مگر قرار است در مواجهه با جرم کسی را سرزنش کنند؟ پس آنچه که با آن مقابله می‌شود حداقل از نظر مردم جرم نیست.